کد مطلب:228343 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:338
اسبهای تیزروی علی
جماعتی از اعراب قوم «بنی سلیم»، نزدیك مدینه آمدند و در وادی رمله جمع شدند و خواستند به مسلمانان اطراف پیغمبر صلی الله علیه و آله، شبیخون زده و به مقام حضرت رسول جسارت كرده و اذیت و آزار برسانند.
حضرت رسول گرامی اسلام چون از نیت پلید ایشان مطلع شدند، سپاهی را با فرمانده اول سپاه دین به كارزار ایشان فرستادند، دشمنان با این اولین سپاه سخت جنگیدند و از سپاه اسلام تعدادی شهید شدند و پیروز نشدند و بازگشتند.
حضرت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله افراد دیگری را با دومین فرمانده عازم محل نبرد كردند، رفتند و شكست خوردند و شهید دادند و بازگشتند.
حضرت رسول خاتم انبیاء و مرسلین صلی الله علیه و آله تصمیم گرفتند تا حضرت حیدر كرار امیرمؤمنان علی علیه السلام را به فرماندهی سپاه دین به محل حضور دشمن اعزام كنند و چنین هم واقع شد.
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام چون زمین میان دو سپاه را مسطح دیدند، سپاه خود را روزها استراحت دادند و تنها شبها حركت می كردند و هر چه فردی! از روی سوء نیت توصیه به حركت در روز و از مسیر مستقیم دید دشمن كرد، امام نپذیرفتند.
چند روزی امام سپاه دین اسلام را در حركت مخفیانه، به نزدیكی اردوی دشمن رساندند و در یك سحرگاه، امام سپاه آماده رسول خدا صلی الله علیه و آله
[ صفحه 202]
را در بالای سر سپاه خواب دشمن حاضر كردند.
سپاه دین به فرماندهی امیرالمؤمنین علی علیه السلام، بدون مقدمه و خبر، بر دشمن بدخیال حمله برد و آغاز جنگ نمود.
سپاه اسلام در یك نبرد غافلگیرانه بر دشمن دون پیروز شد و همه ی بنه و آشیانه ی او را غارت كرد، و تنی چند را هم به هلاكت رساند، تا درس عبرت اقوام دیگر شود، تا مبادا اغوای شیطان رجیم را این چنین به گوش جان بخرند. وقتی حضرت امیرالمؤمنین پیروزمندانه به سوی مدینه بازمی گشتند، مقام والای رسالت با اصحاب و یاران خود به استقبال حضرت امیرمؤمنان آمدند و حضرت ایشان را مورد تكریم قرار دادند، و در این محل بود كه حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله جمله معروف «سرمه چشم» را بیان داشتند كه در تاریخ شیعیان به طور سری و علنی جای گرفت.
حضرت رسول اكرم صلی الله علیه و آله كه به دروازه ی مدینه آمده بودند، فرمودند: اگر مرا اندیشه ی گمراهی امت نبود و از انحراف ایشان از جاده شریعت، باكی نمی داشتم، ناگاه در مقام و شأن تو (ای علی) امروز به گونه ای سخن می گفتم و مردمان را در حق تو با كلماتی ترغیب می كردم كه هر طایفه از امت كه تو بر ایشان می گذری، ایشان خاك زیر پایت را برمی داشتند و از آن طلب شفا می كردند. ای علی علیه السلام بر مركب خود سوار شو، بشارت باد ترا كه خدا و رسول از تو خوشنودند.
بدانید كه خبر فتح و پیروزی امیرمؤمنان و سپاه دین نه از طریق سواران تیزروی زمینی بلكه از سوی جبرئیل، امین وحی الهی بر پیامبر نازل شد.
[ صفحه 203]
خداوند از سرور و خشنودی این پیروزی، سوره والعادیات را با تمام عزت و عظمت آن، در این روز و بدین مناسبت بر رسول خاتم انبیاء نازل فرموده است. حضرت حق این چنین و باعظمت به مراحل مختلف نبرد، علی نگاه می كند و خداوند به اقدام خود از آن یاد می كند و دست و حركت علی را به نام عمل خود اعلام می كند و نسبت به یكایك مراحل آن سوگند یاد می كند.
و العادیات ضبحا - سوگند به نفش به شماره افتاده ی اسبان تیزروی سپاه علی.
فالموریات قدحا - سوگند به جرقه های آتشین زیر پای اسبان تیزروی سپاه علی.
فالمغیرات صبحا - سوگند به غارت گیرندگانی كه در وقت سپیده صبح به دشمن خواب شبیخون پیروز زدند.
فأثرن به نقعا - سوگند به دور زدن آنها به دور چادرها و قسم به غباری كه از چرخش و حركت اسبان سپاه دین علی به آسمان بلند شد.
فوسطن به جمعا - سپس ما - (خداوند نازل كننده آیات سوره و العادیات) به وسیله او (علی) دشمنان دین خدا را در میان میدان به اسارت كشانیدیم. [1] .
الحمد لله الذی جعلنا من المتمسكین بولایة امیرالمؤمنین علیا - علیه السلام. و الائمة المعصومین علیهم السلام
[ صفحه 207]
حضرت رسول گرامی اسلام چون از نیت پلید ایشان مطلع شدند، سپاهی را با فرمانده اول سپاه دین به كارزار ایشان فرستادند، دشمنان با این اولین سپاه سخت جنگیدند و از سپاه اسلام تعدادی شهید شدند و پیروز نشدند و بازگشتند.
حضرت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله افراد دیگری را با دومین فرمانده عازم محل نبرد كردند، رفتند و شكست خوردند و شهید دادند و بازگشتند.
حضرت رسول خاتم انبیاء و مرسلین صلی الله علیه و آله تصمیم گرفتند تا حضرت حیدر كرار امیرمؤمنان علی علیه السلام را به فرماندهی سپاه دین به محل حضور دشمن اعزام كنند و چنین هم واقع شد.
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام چون زمین میان دو سپاه را مسطح دیدند، سپاه خود را روزها استراحت دادند و تنها شبها حركت می كردند و هر چه فردی! از روی سوء نیت توصیه به حركت در روز و از مسیر مستقیم دید دشمن كرد، امام نپذیرفتند.
چند روزی امام سپاه دین اسلام را در حركت مخفیانه، به نزدیكی اردوی دشمن رساندند و در یك سحرگاه، امام سپاه آماده رسول خدا صلی الله علیه و آله
[ صفحه 202]
را در بالای سر سپاه خواب دشمن حاضر كردند.
سپاه دین به فرماندهی امیرالمؤمنین علی علیه السلام، بدون مقدمه و خبر، بر دشمن بدخیال حمله برد و آغاز جنگ نمود.
سپاه اسلام در یك نبرد غافلگیرانه بر دشمن دون پیروز شد و همه ی بنه و آشیانه ی او را غارت كرد، و تنی چند را هم به هلاكت رساند، تا درس عبرت اقوام دیگر شود، تا مبادا اغوای شیطان رجیم را این چنین به گوش جان بخرند. وقتی حضرت امیرالمؤمنین پیروزمندانه به سوی مدینه بازمی گشتند، مقام والای رسالت با اصحاب و یاران خود به استقبال حضرت امیرمؤمنان آمدند و حضرت ایشان را مورد تكریم قرار دادند، و در این محل بود كه حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله جمله معروف «سرمه چشم» را بیان داشتند كه در تاریخ شیعیان به طور سری و علنی جای گرفت.
حضرت رسول اكرم صلی الله علیه و آله كه به دروازه ی مدینه آمده بودند، فرمودند: اگر مرا اندیشه ی گمراهی امت نبود و از انحراف ایشان از جاده شریعت، باكی نمی داشتم، ناگاه در مقام و شأن تو (ای علی) امروز به گونه ای سخن می گفتم و مردمان را در حق تو با كلماتی ترغیب می كردم كه هر طایفه از امت كه تو بر ایشان می گذری، ایشان خاك زیر پایت را برمی داشتند و از آن طلب شفا می كردند. ای علی علیه السلام بر مركب خود سوار شو، بشارت باد ترا كه خدا و رسول از تو خوشنودند.
بدانید كه خبر فتح و پیروزی امیرمؤمنان و سپاه دین نه از طریق سواران تیزروی زمینی بلكه از سوی جبرئیل، امین وحی الهی بر پیامبر نازل شد.
[ صفحه 203]
خداوند از سرور و خشنودی این پیروزی، سوره والعادیات را با تمام عزت و عظمت آن، در این روز و بدین مناسبت بر رسول خاتم انبیاء نازل فرموده است. حضرت حق این چنین و باعظمت به مراحل مختلف نبرد، علی نگاه می كند و خداوند به اقدام خود از آن یاد می كند و دست و حركت علی را به نام عمل خود اعلام می كند و نسبت به یكایك مراحل آن سوگند یاد می كند.
و العادیات ضبحا - سوگند به نفش به شماره افتاده ی اسبان تیزروی سپاه علی.
فالموریات قدحا - سوگند به جرقه های آتشین زیر پای اسبان تیزروی سپاه علی.
فالمغیرات صبحا - سوگند به غارت گیرندگانی كه در وقت سپیده صبح به دشمن خواب شبیخون پیروز زدند.
فأثرن به نقعا - سوگند به دور زدن آنها به دور چادرها و قسم به غباری كه از چرخش و حركت اسبان سپاه دین علی به آسمان بلند شد.
فوسطن به جمعا - سپس ما - (خداوند نازل كننده آیات سوره و العادیات) به وسیله او (علی) دشمنان دین خدا را در میان میدان به اسارت كشانیدیم. [1] .
الحمد لله الذی جعلنا من المتمسكین بولایة امیرالمؤمنین علیا - علیه السلام. و الائمة المعصومین علیهم السلام
[ صفحه 207]
[1] منهج الصادقين - جلد اول - صفحه 324 - تفسير بخشي از سوره و العاديات.